Koncepcja pracy przedszkola

KONCEPCJA PRACY PRZEDSZKOLA NIEPUBLICZNEGO ZGROMADZENIA SIÓSTR SŁUŻEBNICZEK NMPNP W KRYNICY - ZDRÓJ

„Ochrona bierze swoją nazwę od chronienia, zachowywania i szanowania świętych obyczajów rodzinnych i jest dla owej najmniejszej braci Chrystusowej jakoby pospólnym domkiem macierzyńskim”. (E. Bojanowski)

SPIS TREŚCI:

Podstawy prawne i źródła opracowania koncepcji
Informacja o przedszkolu (charakterystyka koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego)
Personel i baza przedszkola
Wizja przedszkola
Misja przedszkola
Wartości chrześcijańskie będące fundamentem pracy wychowawczej
Działania podejmowane w naszej placówce umożliwiające realizację potrzeb wszystkich członków społeczności przedszkolnej
Obszary pracy z dzieckiem
Specyfika wychowania w ochronce
Procedury osiągania celów

Metody stosowane w przedszkolu
Formy pracy:

Stosowane zasady wychowania
Obowiązujące normy zachowań
Stosowane systemy motywacji
Badanie osiągnięć edukacyjnych dzieci
Sposoby informowania rodziców o postępach dziecka
Model absolwenta
Model wychowawcy
Zasady współpracy z rodziną i podejmowane zadania
Sposoby współpracy ze środowiskiem lokalnym
Patronat dni tygodnia w ochronce
Obrzędowość i uroczystości ochronki
Zestaw programów
Promocja przedszkola
Kierunki działań

PODSTAWY PRAWNE I ŹRÓDŁA OPRACOWANIA KONCEPCJI

PODSTAWA PRAWNA:

Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o Systemie Oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425)
Karta Nauczyciela z dn. 26 stycznia 1982 r. ( Dz. U. z 2006 r nr 97, poz. 674 z późn. zm.)

Rozporządzenia MEN z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz. U. Nr 168, poz. 1324 ze zmianami z 14 maja 2013, poz. 560)
Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 4 poz. 17)

ŹRÓDŁA OPRACOWANIA KONCEPCJI:

Załącznik do Rozporządzenia MEN z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz. U. Nr 168, poz. 1324 ze zmianami z 14 maja 2013, poz. 560)

Podstawa programowa wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego Załącznik do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dziennik Ustaw z dnia 15 stycznia 2009 r. Nr 4, poz. 17)
Statut Przedszkola Niepublicznego Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMPNP pw. św. Józefa w Krosnej

Charyzmat Sióstr Służebniczek Starowiejskich zgodnie z Konstytucjami Zgromadzenia Sióstr Służebniczek
Pierwsza Reguła Zgromadzenia Służebniczek

INFORMACJA O PRZEDSZKOLU

Nasze przedszkole - Przedszkole Niepubliczne Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMPNP w Krynicy-Zdrój funkcjonuje w budynku będącym własnością Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMPNP dostosowanym do potrzeb dziecka. Przedszkole potocznie zwane jest OCHRONKĄ. Organem prowadzącym jest Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP NP z siedzibą w Tarnowie, ul. Mościckiego 18. Nadzór Pedagogiczny nad Ochronką sprawuje MAŁOPOLSKI KURATOR OŚWIATY ODDZIAŁ w NOWYM SĄCZU.

Przedszkole nasze jest przedszkolem katolickim nastawionym na wychowanie w duchu wartości i zasad przekazywanych przez Kościół katolicki. Podstawą realizowanego procesu wychowawczo-dydaktycznego jest odniesienie się do treści pedagogiki personalistycznej i koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego oraz charyzmatu Sióstr Służebniczek, którym jest służba dzieciom, ubogim i chorym, wiedza i praktyka pedagogiczna wynikająca z tradycji i współczesnej działalności oświatowej, jak też opiekuńczo-wychowawczej Zgromadzenia.

Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego oparta jest na wartościach chrześcijańskich uwzględniając indywidualne potrzeby i możliwości rozwojowe małego dziecka. Uważał on, że najważniejszym celem wychowania jest, „ Aby człowiek stał się obrazem i podobieństwem Boga na ziemi”, dlatego też w tym kierunku zmierzały jego metody wychowawcze i cały program. Aby człowiek mógł ten cel osiągnąć najpierw musi być umiejętnie, stopniowo przygotowany poprzez rozwój wrodzonych zadatków i wprowadzony w świat wartości poprzez wychowanie, by z czasem sam przyjął odpowiedzialność za swój rozwój.

Dla Bojanowskiego wychowanie, to proces kształtowania osobowości wychowanków poprzez wprowadzenie ich w świat wartości religijnych, moralnych, społecznych i kulturalnych. Działalność pedagogiczną oparł na oddziaływaniu środowiska społecznego, jego historii, tradycji, kultury, jak i na wrodzonych zadatkach osoby. Przyczyny sprawcze i wzorce wychowania odkrywa w religii, naturze i historii. Wszystko zaś łączy z rytmem przyrody. W takim, bowiem kontekście widzi człowieka, cel, sens i wartość jego życia, jego kondycję fizyczna i duchową, środowisko jego życia i działania.

W swojej koncepcji pedagogicznej wskazywał, że najważniejsze jest dziecko, które opisuje fizycznie, umysłowo i obyczajowo. Według niego dziecko- to osoba posiadająca swą wielką godność, którą należy otoczyć szacunkiem i ze względu, na którą należy podejmować działania. Ma ono prawo do otrzymania należnego wychowania w procesie, którego staje się w pełni człowiekiem, czyli obrazem i podobieństwem Boga na ziemi.

Bojanowski zwraca też uwagę na prawdę o tym, że we wczesnych latach życia człowiek jest narażony na zagrożenia. Stąd potrzebuje ze strony dorosłych nie tylko pomocy w pełnym rozwoju, ale także ochrony przed niebezpieczeństwami. Przynaglony światłem nadprzyrodzonej wiary, wypracował własną metodę wychowawczą, którą polecił stosować w prowadzonych przez siostry ochronkach.

PERSONEL I BAZA PRZEDSZKOLA

PERSONEL PRZEDSZKOLA:

Przedszkole posiada doświadczoną, zaangażowaną i odpowiedzialną kadrę pedagogiczną.
Kadra Pedagogiczna jest wspierana przez personel obsługi.

BAZA

Przedszkole nasze mieści się na parterze budynku jednorodzinnego będącego Domem Zakonnym Sióstr Służebniczek, które są właścicielem budynku
W skład pomieszczeń przedszkola wchodzą dwie sale zajęć, łazienka, szatnia, kuchnia, magazyn na pomoce dydaktyczne
Rozkład i urządzenie poszczególnych pomieszczeń pozwala na dobre zorganizowanie pracy dydaktyczno – wychowawczo-opiekuńczej
Podczas urządzania i meblowania sal wykorzystywane są zasady ergonomii
Sale wyposażone są w różnorodne pomoce dydaktyczne, kąciki zabaw oraz zabawki umożliwiające wszechstronny rozwój i integrację dzieci
Wszystkie środki dydaktyczne, materiały, przybory i narzędzia do zajęć i zabaw umieszczone są w określonych, łatwo dostępnych miejscach
Materiały dydaktyczne zostały przygotowane zgodnie z określonymi regułami: stopniowanie trudności, przechodzenie od materiału konkretnego do bardziej abstrakcyjnego, wyzwalanie różnych form aktywności, kontrola błędów umożliwiająca samodzielne poszukiwanie rozwiązań, etc.
Przedszkole do pełniejszej formacji religijnej dzieci korzysta z kaplicy domu zakonnego
Przedszkole posiada plac zabaw z urozmaiconym, nowoczesnym sprzętem rekreacyjnym, ciągle modernizowanym
Teren przedszkola jest ogrodzony.

WIZJA PRZEDSZKOLA – OCHRONKI

Ochrona, czyli urzeczywistnianie wartości, w tym głównie budowanie chrześcijańskiego

systemu wartości poprzez przekazywanie ich w procesie integralnego wychowania dziecka, zachowywaniu tradycji i wsparciu rodziny dla moralnego odradzania i zachowania tożsamości narodu.

MISJA PRZEDSZKOLA – OCHRONKI

Integralne wychowanie dzieci w wieku przedszkolnym w odniesieniu do chrześcijańskiej hierarchii wartości z uwzględnieniem możliwości i potrzeb miejsca i czasu.
Nauczanie oraz kształcenie umiejętności istotnych dla wychowania osobowości ukierunkowanych na wartości najwyższe – prawda, dobro, piękno, zatroskanych o dobro wspólne i gotowych podjąć wysiłek odpowiedzialności za siebie i innych bazując na konkretnych ideałach i wzorach osobowych czerpanych z Biblii, historii, tradycji i współczesności.
Współpraca z rodziną w procesie wychowania dziecka oraz wsparcie rodziców w pełnieniu ich funkcji opiekuńczych i wychowawczych.
Propagowanie wartości społecznych, moralnych, religijnych, narodowych, rodzinnych i kulturowych w środowisku i wdrażanie do ich urzeczywistniania oraz angażowanie rodziców w życie ochronki, w funkcjonowanie różne formy zaangażowania rodzin w uroczystości religijne, patriotyczne i okolicznościowe, w spotkania integracyjne, rekreacyjne i formacyjne
Współpraca ochronki z innymi instytucjami i organizacjami.

WARTOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIE BĘDĄCE FUNDAMENTEM PRACY WYCHOWAWCZEJ OCHRONKI ŚW. JÓZEFA:

1.      BÓG:
-        Wychowanie do wiary i ufności.
-        Wychowanie do poszanowania symboli i praktyk religijnych.
-        Wychowanie w duchu jedności chrześcijańskiej.

2.      CZŁOWIEK:
-        Wychowanie do akceptacji każdego człowieka i poszanowania jego godności.
-        Wychowanie do odpowiedzialności za siebie i innych.

Wychowanie do wrażliwości i kształtowanie szlachetnego charakteru.

3.      RODZINA:
-        Wychowanie do miłości i wdzięczności
-        Wychowanie do radości i bezinteresownej służby.
-        Wychowanie do odpowiedzialnego podejmowania ról.

4. OJCZYZNA:

Wychowanie do umiłowania ojczyzny i do postawy patriotycznej
Wychowanie do poszanowania przyrody
Wychowanie do zgodnego współistnienia w społeczeństwie

DZIAŁANIA PODEJMOWANE W NASZEJ PLACÓWCE UMOŻLIWIAJĄ REALIZACJĘ POTRZEB WSZYSTKICH CZŁONKÓW SPOŁECZNOŚCI PRZEDSZKOLNEJ POPRZEZ:

WŁAŚCIWĄ ORGANIZACJĘ PROCESU WYCHOWAWCZO - DYDAKTYCZNEGO

Przedszkole realizuje:

Zadania opiekuńcze, wychowawcze i dydaktyczne w oparciu o podstawę programową oraz program wychowania przedszkolnego, uwzględniającego potrzeby i możliwości rozwojowe wychowanków, którym jest program oparty na koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego “Ochronić - wychowując”

WSPÓŁPRACĘ Z RODZICAMI I ZE ŚRODOWISKIEM

Przedszkole prowadzi:

Współpracę wychowawczą z rodzicami dzieci, mającą na celu ujednolicenie oddziaływań wychowawczych
Integrację rodziców ze środowiskiem przedszkolnym (spotkania indywidualne i grupowe z rodzicami, udział rodziców w uroczystościach przedszkolnych, pomoc przy organizacji imprez przedszkolnych)
Współpracę ze środowiskiem lokalny
Promocję dzieci w konkursach i imprezach środowiskowych
Współpracę z instytucjami kościelnymi

DOSTOSOWANIE DZIAŁAŃ EDUKACYJNYCH DO POTRZEB I MOŻLIWOŚCI DZIECI

Przedszkole:

Prowadzi systematyczną obserwację rozwoju dziecka
Diagnozuje dzieci za pomocą odpowiednich narzędzi diagnostycznych
Opracowuje i wdraża programy dydaktyczno – wyrównawcze dla dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Wspomaga rozwój zainteresowań dzieci zdolnych
Informuje rodziców na bieżąco o postępach dziecka
Pomaga rodzinom w rozpoznawaniu możliwości rozwojowych dziecka i podjęciu wczesnej interwencji specjalistycznej

TWORZENIE ATMOSFERY ZAUFANIA I WZAJEMNEGO SZACUNKU

Pracownicy przedszkola:

Tworzą atmosferę wpływającą korzystnie na kreowanie środowiska wychowawczo – dydaktycznego placówki
Utrzymują pozytywne relacje z rodzicami dzieci, oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu
Świadczą swoją postawą o wartościach chrześcijańskich

PRACA Z DZIECKIEM W PRZEDSZKOLU, ZGODNIE ZE WSKAZANIAMI BŁ. EDMUNDA BOJANOWSKIEGO, TO INTEGRALNE WYCHOWANIE DZIECKA W NASTĘPUJĄCYCH OBSZARACH WYCHOWAWCZO – DYDAKTYCZNYCH:

Obszar fizyczny – prawidłowy rozwój fizyczny dziecka:

Wyrabianie nawyków higienicznych i zachowań prozdrowotnych
Stopniowe i harmonijne rozwijanie sprawności fizycznej
Wdrażanie do przestrzegania zasad bezpieczeństwa
Rozwijanie sprawności i umiejętności praktycznych
Poznanie i rozwijanie zmysłów

Obszar umysłowy – wszechstronny rozwój intelektualny dziecka:

Rozwijanie procesów poznawczych
Kształtowanie wyobraźni
Ćwiczenie i rozwijanie pamięci (logika, matematyka, literatura, poezja, przyroda)
Rozwijanie mowy, twórczego myślenia i działania
Rozwijanie talentów i zdolności

Obszar społeczny – właściwy rozwój emocjonalny, kształtowanie postaw społecznych i patriotycznych:

Uczenie rozpoznawania, nazywania i radzenia sobie z emocjami
Kształtowanie sfery uczuciowej
Wdrażanie do respektowania norm społecznie akceptowanych
Ukazywanie wartości więzi rodzinnych i koleżeńskich
Kształtowanie postaw i zachowań sprzyjających nawiązaniu poprawnych relacjiz rówieśnikami i środowiskiem
Poznanie i kultywowanie zwyczajów i tradycji rodzinnych oraz narodowych
Wdrażanie do szacunku wobec pracy swojej i innych

Obszar kulturowy – kształtowanie zmysłu estetycznego:

Uwrażliwianie na piękno otaczającego świata
Rozwijanie wrażliwości muzycznej
Rozwijanie zainteresowań teatralnych
Uczenie umiejętności odbioru różnych dzieł sztuki
Wdrażanie do tworzenia własnych prac plastyczno- konstrukcyjnych z wykorzystaniem różnorodnych technik

Obszar moralny – kształtowanie szlachetnego charakteru i prawości obyczajów:

Kształtowanie sumienia, poprzez wdrażanie do samooceny i odpowiedzialności za własne czyny

Kształtowanie odpowiedzialnego stosunku do siebie, drugiego człowieka oraz obowiązków wynikających z nauki, pracy, życia w rodzinie i społeczeństwie
Kształtowanie wrażliwości na potrzeby i problemy ludzi ubogich, chorych, samotnych, starszych oraz motywacji do niesienia im konkretnej pomocy

Obszar religijny – rozwijanie i umacnianie wiary:

Wprowadzanie w świat wartości i symboli religijnych

Poznawanie i przyswajanie norm zawartych w prawie naturalnym i prawie Bożym
Przybliżanie prawdy o życiu człowieka, jako Dziecka Bożego w wymiarze doczesnym i wiecznym
Uczenie i wprowadzanie w praktyki religijne i uczynki miłosierne
Wprowadzanie do właściwego przeżywania wydarzeń roku liturgicznego
Ukazanie roli Aniołów Stróżów i przykładu świętych, jako wzoru do naśladowania

SPECYFIKA WYCHOWANIA W OCHRONKACH

„Dzieci, jako najdroższy skarb Pana Jezusa niech z miłością pielęgnują dokładając wszelkich starań, aby w młodziutkie umysły wkorzeniać gruntowne poznanie Chrystusa i miłość Boga” (bł. Edmund Bojanowski)

Specyfika ta wyraża się w:

Bazując na bogatej koncepcji pedagogicznej Bojanowskiego cały proces wychowania w ochronce określamy, jako ochronę. Ochrona, jak mówił Bojanowski, to tyle, co: „ochranianie, szanowanie, oszczędzanie, całość, nienaruszalność, schronienie, zachowanie”.
Za główny cel naszej pracy stawiamy budowanie chrześcijańskiego systemu wartości przekazywanych w procesie integralnego wpływu wychowawczego (wychowanie religijne, moralne, patriotyczne łącznie z wychowaniem fizycznym, umysłowym i społecznym) z zachowaniem tradycji narodowych, ludowych i ścisłą współpracą z rodziną wychowanków.
W całokształcie naszej pracy gdyż na pierwszym miejscu stawiamy dziecko i jego dobro, uwzględniając potrzeby i możliwości rozwojowe. Szanując jego prostotę, zgodnie z zasadą: im mniejsze dziecko tym więcej zabaw, stopniowo wprowadzamy zajęcia praktyczne i dydaktyczne. Tak, więc w tym okresie dominuje spontaniczna zabawa, w czasie, której dziecko przyswaja sobie najwięcej umiejętności i wiadomości. Zabawa, jako podstawowa działalność dziecka jest wykorzystywana również podczas zajęć, jako jego aktywne i twórcze uczestnictwo w przyswajaniu poznawanych treści.
Działaniach, które podejmują Siostry w poczuciu pełnienia misji służby wartościom, zmierzając do ochrony i urzeczywistniania wartości oraz godności osoby wychowanka poprzez odkrywanie i rozwijanie jego darów nadprzyrodzonych i naturalnych w odniesieniu do rzeczywistości, w jakiej żyje i do jakiej zmierza.
Pracy wychowawczo – dydaktycznej i opiekuńczej nastawionej na udział w szeroko pojętych działaniach integracyjnych dotyczących zróżnicowania, co do stanu zdrowia, sprawności, statusu społecznego, materialnego oraz różnic pokoleniowych.
Na uwagę zasługuje planowanie planu pracy zgodnie z kalendarzem liturgicznym oraz przeżywaniem poszczególnych dni tygodnia pod hasłem konkretnego Patrona dnia.
W specyfice klimatu wychowawczego i wynikające z niego konsekwencje dla osób pracujących i całych środowisk związanych z ochronkami.
W zakresie tych oddziaływań w ochronkach, który przekracza wymiar jedynie widzialny, rozszerzając się na wymiar łaski i transcendencji, w tym także na ideały i wartości związane z życiem codziennym, a dotykające tajemnicy świętych obcowania i nadprzyrodzoności.

PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW

METODY STOSOWANE W OCHRONCE

Wśród metod stosowanych w przedszkolu przeważają metody czynne, oparte na działalności dziecka, którym towarzyszą metody percepcyjne i słowne. W procesie wychowawczo- dydaktycznym systematycznie stosowane są metody wychowania i nauczania jako komplementarny układ realizowanych świadomie czynności nauczycieli i dzieci, w którym dokonuje się przekaz wiedzy i działań wychowawczych w celu integralnego rozwoju osobowości wychowanków.
Metody i środki wychowania są ściśle dostosowane do indywidualnych możliwości dzieci i ich wieku, tak, by proces wychowania w sposób harmonijny obejmował wszystkie sfery rozwoju.
Metody i środki wychowania są ściśle dostosowane do indywidualnych możliwości dzieci i ich wieku, tak, by proces wychowania w sposób harmonijny obejmował wszystkie sfery rozwoju. Zdaniem bł. Edmunda Bojanowskiego: „Zadaniem wczesnego wychowania nie jest żadna nauka szkolna, lecz nauka życia, a dzieci maja być od małości zaprawiane do życia ludzkiego”.
Metody wspierające proces wychowawczo-dydaktyczny odwołują się do nowoczesnych koncepcji pedagogicznych i nowatorskich, sprawdzonych metod pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.

FORMY PRACY:

Rozróżniamy następujące formy pracy z dzieckiem:

Z uwagi na dziedzinę życia społecznego, w którym uczestniczy wychowanek

Zabawa, sztuka, edukacja, praca

Z uwagi na relacje, w jakie wchodzi wychowanek z innymi osobami

praca z całą grupą, praca w zespole, praca indywidualna

UZNAJEMY, ŻE ZABAWA JEST:

Główną formą działalności człowieka, typową dla wieku dziecięcego. Jako istotny, główny i niezastąpiony rodzaj aktywności dziecka, a zarazem środek jego ekspresji, jest naturalną drogą zaspokajania jego zainteresowań oraz potrzeb: ruchowych, poznawczych, emocjonalnych i społecznych. Stosujemy:

Zabawy konstrukcyjne- zaspakajają potrzebę twórczej aktywności dzieci, wzbogacają ich wiedzę o materiałach i konstrukcjach, uczą zmieniać rzeczywistość.
Zabawy twórcze zwane naśladowczo- czynnościowymi, czy tematycznymi. Za ich pośrednictwem dzieci wyrażają w sposób twórczy siebie i otaczającą ich rzeczywistość
Zabawy dydaktyczne są przygotowane przez nauczyciela. Służą przede wszystkim uczeniu się dzieci, a głównie rozwojowi ich spostrzegawczości, uwagi, pamięci, myślenia , wzbogaceniu wiedzy i kształtowaniu mowy
Zabawy ruchowe, wywierają szczególnie silny wpływ na rozwój fizyczny dziecka zarazem na rozwój takich cech charakteru jak: śmiałość, wytrwałość, odwaga, wola podejmowania wysiłku w osiągnięciu celu, wiara we własne możliwości i siły

STOSOWANE ZASADY WYCHOWANIA:

Główna strategią oddziaływań wychowawczych a w naszej pracy z dziećmi jest strategia świadectwa, która polega na wywołaniu u wychowanków mechanizmu identyfikacji z nauczycielem tzw. Personalny symbol wartości. Dzięki tej strategii zwłaszcza Siostry, nauczycielki i wychowawczynie pomagają dziecku w nabywaniu i urzeczywistnieniu takich samych wartości. Zachodzi to nie tyle przez proces poznania lub przedstawiania wartości, lecz przez ukazywanie życia zgodnego z deklarowanymi wartościami. W Biblii, historii, literaturze i codziennym życiu w umiejętny sposób odnajdujemy zasady i wzory osobowe, tak ważne w wychowaniu.

Zgodnie z koncepcją bł. Edmunda Bojanowskiego w naszej ochronce "Najwyższym celem wychowania jest, aby człowiek stał się obrazem i podobieństwem Boga na ziemi" W realizacji tego celu stosujemy w ochronce odpowiednie zasady wychowania, do których należą:

Zasada świadomego i celowego organizowania przez wychowawczynię sytuacji wychowawczych oraz wykorzystanie dla celów wychowawczych codziennych wydarzeń i sytuacji życiowych.
Zasada integracji praw i potrzeb związanych z rozwojem dziecka, jego naturą i rozwijanie ich zgodnie z celem wychowania.
Zasada dbałości o harmonijny rozwój, w którym każda sfera jest jednakowo ważna. Działania wychowawcze w sposób integralny są ukierunkowane na wszystkie sfery rozwoju dziecka.
Zasada wykorzystania ważnej roli spuścizny kulturalnej, jako środka wychowawczego. Odwołanie się do polskiej tradycji i kultury wpisuje się w konkretne uwarunkowania i prowadzi do wychowywania we wspólnocie kościelnej, kulturowej, narodowej, dokonując wszczepienia w problematykę czasu, w jakim żyje człowiek.
Zasada budowania wspólnoty osób.
Zasada pielęgnowania tzw. rytuału ochronki (obrzędowość, zwyczaje związane z przeżywaniem pór dnia, dni tygodnia i pór roku), przybliżającego określone ideały i wartości. Zwraca się w niej uwagę na duchowość, na transcendencję, na egzystencję człowieka wypełnioną wartościami; podkreśla się problem odpowiedzialności, poczucia obowiązku i godności osoby ludzkiej.
Zasada integracji wartości kulturalnych z wartościami życia, co powinno zachodzić także na etapie życia wspólnotowego poprzez autentyczne relacje osobowe wychowanków z nauczycielkami.
Zasada współdziałania ochronki z rodziną i środowiskiem w procesie integralnego wychowania dziecka.

NORMY ZACHOWAŃ OBOWIĄZUJĄCE W PRZEDSZKOLU

Normy zachowania się podczas posiłków:

Siedzimy w pozycji lekko pochylonej ku stołowi i łyżkę lub widelec spokojnie wkładamy do ust
Jemy w ciszy, tj. nie mlaskamy, nie rozmawiamy, gdyż rozmowa w czasie jedzenia może być przyczyną zadławienia
Jemy z niezbyt otwartymi ustami, powoli (szybkie zjadanie i połykanie jedzenia jest niezdrowe i nieeleganckie), każdy kęs dobrze gryziemy i żujemy
Sztućcami i innym sprzętem posługujemy się bezpiecznie i kulturalnie, według ustalonych wzorów
Wycieramy usta serwetką i odkładamy ją na brzeg talerza
Odchodząc od stołu, cicho wstajemy i lekko odsuwamy krzesło, wychodzimy, stawiamy je z powrotem w to samo miejsce i mówimy "dziękuję"

Normy zachowania się w łazience:

a) Mycie rąk:

Podwijamy rękawy, aby się nie zmoczyły
Moczymy ręce, aby trochę rozpuściło się mydło, które usuwa brud
Pocieramy namydlone ręce, by wytworzyć pianę, tak, aby każdy palec był umyty
Płuczemy ręce wodą, aby całkowicie zmyć mydło
Otrząsamy ręce z wody nad zlewem, aby nie zamoczyć podłogi
Nie chlapiemy celowo kolegów oraz wszystkiego wokół
Wycieramy bardzo dokładnie dłonie, każdy palec oddzielnie
Na właściwym wieszaku zawieszamy ręcznik lub ręcznik jednorazowy wyrzucamy do pojemnika
Odwijamy rękawy
- Myjemy ręce

Zawsze przed posiłkami i po ich spożyciu
Zawsze po wyjściu z toalety
Zawsze po powrocie z podwórka
- Mycie zębów:

Do kubka wlewamy wodę
Dwu-, trzykrotnie płuczemy usta
Wyciskamy pastę na szczoteczkę
Myjemy zęby okrężnymi ruchami przypominającymi rysowanie małych kółek
Płuczemy jamę ustną kilkakrotnie wodą
Płuczemy dokładnie szczoteczką i kubek
Wkładamy szczoteczkę do kubka, go góry włosiem
Kubek ze szczotką ustawiamy w wyznaczonym miejscu

Higiena potrzeb fizjologicznych:

Korzystamy z toalety wyłącznie pojedynczo
Zawsze po sobie spłukujemy toaletę

Normy zachowania się w szatni:

Starannie układamy swoją odzież, buty ustawiamy równo w półce
Pamiętamy o kolejności zakładania odzieży przed wyjściem na podwórko (spodnie, jeśli są zmienne, buty sweter, szalik, kurtka, czapka, rękawiczki)
Po powrocie z podwórka, przed wejściem do budynku, otrzepujemy buty z piasku, błota, śniegu, a następnie wycieramy buty o wycieraczkę
Przy rozbieraniu się pamiętamy o kolejności zdejmowania odzieży (odwrotnie niż przy ubieraniu)
Starannie składamy odzież i odkładamy na swoją półkę

Normy zachowania się w sali zabaw:

Używamy słów: proszę, przepraszam, dziękuję
Bieganie w sali jest zabronione
Dzielimy się zabawkami
Staramy się mówić umiarkowanym głosem
Sprzątamy po sobie zabawki, po skończonej zabawie odkładamy je na miejsc

Staramy się nie mówić głośno, gdy:

Inni cicho pracują
Inni się bawią
Czytamy i słuchamy
Inni odpoczywają

Normy zachowania się w ogrodzie przedszkolnym:

Bezpiecznie korzystamy z urządzeń ogrodowych: huśtawek, zjeżdżalni, zestawu rekreacyjnego, piaskownicy i innego sprzętu
Nie popychamy się przy wchodzeniu na zjeżdżalnię i nie podchodzimy do huśtawek będących w ruchu
W ogrodzie poruszamy się bez potrącania innych
W piaskownicy nie sypiemy innych dzieci piaskiem oraz nie wynosimy piasku poza obręb piaskownicy
Nie niszczymy zabawek ogrodowych, a po skończonej zabawie zabieramy je do przedszkola
Nie niszczymy zieleni w ogrodzie i nie rzucamy śmieci na trawnik

System motywowania dzieci:

Ukazywanie dziecku jego mocnych stron.

Praca indywidualna z dzieckiem w celu wyrównania braków i dorównania rówieśnikom.
Pokazywanie ze dziecko potrafi więcej niż myśli.
Dostrzeganie i podkreślanie u dziecka nawet najmniejszych osiągnięć.
Dodawanie pewności siebie przez powierzanie dodatkowych zadań adekwatnych do możliwości.

System nagradzania dzieci:

Pochwała w obecności innych dzieci.
Pochwała dla rodziców.
Pozwolenie na dodatkowe skorzystanie z atrakcyjnej zabawki.
Uczestniczenie w przygotowaniu do zajęć.
Okazanie przez nauczyciela akceptacji i pochwały przez przytulenie pogłaskanie po głowie itp.
Nagradzanie drobnym upominkiem

System konsekwencji, korygowania niewłaściwych zachowań:

Rozmowa z dzieckiem ukierunkowana na rozwiązanie problemu.
Omówienie z rodzicami niepokojących zachowań dziecka.
Odsunięcie na chwilę dziecka od zabawy.
Pozbawienie możliwości korzystania z atrakcyjnej zabawki.
Omówienie nagannego zachowania z grupą dzieci.
„Krzesełko przemyślenia”

BADANIE OSIĄGNIĘĆ DZIECI W PRZEDSZKOLU ODBYWA SIĘ NA PODSTAWIE:

Prezentacji dokonań dzieci (występy, wystawy)
Teczek prac, kart pracy i innych dokumentów
Arkuszy obserwacji rozwoju dziecka
Albumów, kronik, materiałów reportażowych (zdjęcia, filmy itp.)

SPOSOBY INFORMOWANIA RODZICÓW O POSTĘPACH EDUKACYJNYCH DZIECI:

Nauczyciele na początku roku szkolnego informują rodziców o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania i wychowania.
Nauczyciele zobowiązani są do gromadzenia informacji o dziecku i dokumentowania jego rozwoju w sposób przyjęty w przedszkolu.
Informacje o dziecku zawarte są w arkuszach obserwacyjnych, diagnostycznych, innych dokumentach zbieranych przez nauczycieli.
Rodzice o postępach edukacyjnych swoich dzieci dowiadują się na zebraniach ogólnych, w trakcie indywidualnych rozmów podejmowanych z inicjatywy nauczyciela lub rodzica.
Na życzenie rodzica nauczyciel może napisać opinię o aktualnym stanie rozwoju dziecka.
Informację o stanie rozwoju dziecka rodzice otrzymują dwa razy w roku ? po przeprowadzeniu diagnozy wstępnej i końcowej.

MODEL ABSOLWENTA

Wychowanie dziecka w naszym przedszkolu, zmierza do ukształtowania wychowanka otwartego na dalszy rozwój i zdolnego w przyszłości do:

Akceptacji siebie i swojej życiowej sytuacji, co będzie dla niego inspiracją do odpowiedzialności za własny rozwój (fizyczny, umysłowy i obyczajowy), zmierzający do pełni człowieczeństwa oraz do twórczego przekształcania rzeczywistości, w jakiej żyje.
W kształtowaniu swych życiowych postaw jest otwarty na odnoszenie się do wzorców osobowych: biblijnych, świętych, postaci historycznych, osób znaczących.
Podejmowania i kształtowania odpowiedzialnych relacji osobowych z ludźmi i z Bogiem w postawie świadomej i ufnej zależności od Boga, wolności, odpowiedzialności i wrażliwości na potrzeby i problemy drugiego człowieka oraz ofiarnej służby wobec młodszych, słabszych, chorych, starszych i ubogich.
Wdzięczności wobec Boga i ludzi, pielęgnowania i rozwijania dobra w sobie, z wiarą i nadzieją przeżywając sukcesy życiowe oraz w sposób twórczy pokonując trudności i kryzysy.
Oceny swojego postępowania i zmiany niewłaściwych postaw i zachowań, podejmowania trudnych i odpowiedzialnych decyzji zdecydowanie opowiadając się po stronie dobra i świadomie rezygnując z tego, co złe.
Otwartości na poznawanie historii, tradycji, kultury narodu, rozwijanie ducha patriotyzmu zachowując tradycje i obyczaje rodzinne, narodowe i religijne.
Wrażliwości na piękno natury, którą szanuje, pielęgnuje i ochrania oraz zatroskania o znajomość i rozwój kultury.
Doceniania wartości i godności życia swojego i innych, dbania o rozwój duchowy, psychiczny i fizyczny w odniesieniu do perspektywy doczesnej i nadprzyrodzonej.
Podjęcia w przyszłości właściwych ról życiowych, obowiązków związanych z nauką, pracą, życiem w rodzinie, społeczeństwie i służenia mu odpowiednio, stosując wiedzę i umiejętności w konkretnych dziedzinach i sytuacjach życia.

MODEL WYCHOWAWCY

„Słowa nauki nie wystarczą: dzieci, lud, nie słowem, lecz życiem uczyć trzeba jak żyć mają” (E. Bojanowski)

Najważniejszą rolę w procesie integralnego wychowania dziecka pełni wychowawczyni – ochroniarka, która wspiera i oddziałuje przede wszystkim własnym przykładem.

Wychowawczyni – ochroniarka w naszym przedszkolu:

Jest osobą zintegrowaną zewnętrznie, wewnętrznie (zgodność myśli, słów i czynów, wewnętrzne scalenie) i obyczajowo (świadome i stanowcze czuwanie nad własną dojrzałością, stawianie wymagań sobie i wychowankom
Pełni obowiązki wychowawczyni nie, jako wykonywanie pracy, ale w poczuciu udziału w misji służby wartościom i jest świadoma wagi dawanego przez siebie przykładu życia i pracowitości
Jest osobą kierującą się w życiu wartościami chrześcijańskimi i jest świadoma rangi dawanego świadectwa życia
Zachowuje tradycje i pielęgnuje wartości religijne, rodzinne i narodowe
Ochroniarka – osoba wychowuje dziecko- osobę z miłością i odpowiedzialnością
Okazuje szacunek dla dzieci i ich rodzin
Potrafi przyznać się do błędów, jest człowiekiem godnym zaufania, osobą wytrwałą i konsekwentną w swoim działaniu
Jest empatyczna rozumie potrzeby innych, wspiera rodziców w ich działaniach wychowawczych. To kreator twórczej i aktywnej postawy dziecka
Umiejętnie dobiera metody i środki wychowania i dostosowuje je do wieku i możliwości dziecka
Jest kompetentna i zaangażowana w pracę z dziećmi
Poszerza swoją wiedzę i zbiera nowe doświadczenia poprzez uczestnictwo w różnych kursach i szkoleniach i w własnej formacji duchowej

ZASADY WSPÓŁPRACY Z RODZINĄ

Współpraca przedszkola z rodziną, która jest dla dziecka naturalnym środowiskiem wychowawczym, w przekazie systemu norm i wartości, integralnym rozwoju i wychowaniu dziecka oparta jest na następujących zasadach:

Zasada jasnego informowania rodziców o specyfice wychowania w ochronce, zasadach współpracy z rodziną oraz konsekwentnego ich przestrzegania dla osiągnięcia celu wychowania w ochronce
Zasada pierwszeństwa prawa rodziców do wychowania dzieci (mowa o prawie naturalnym) z uwzględnieniem ich praw rodzicielskich, także w związku z planowaniem działań wychowawczych w ochronce
Zasada pomocniczości polegająca na służbie rodzinie i niesieniu jej pomocy w wychowaniu dziecka
Zasada indywidualnego podejścia do dziecka i jego rozwoju oraz rozwoju wspólnoty osób. Podkreśla się respekt wobec tajemnicy dziecka, a uwzględniając wychowanka, jako pierwszy faktor wychowania, jego wartość, jako osoby
Zasada indywidualnego podejścia do potrzeb, możliwości i problemów rodziny.
Zasada współpracy podmiotowej - wypracowywanie wspólnego stanowiska nauczycielki i rodziców wobec dziecka i współdziałanie w procesie jego integralnego wychowania
Zasada rzetelnego i dyskretnego informowania rodziców o postępach dziecka, jego problemach i potrzebach dostrzeganych w trakcie realizacji zadań poprzez rozmowy indywidualne, konsultacje, kąciki dla rodziców, przedstawienie rodzicom podczas rozmów wyników obserwacji i diagnozy dwa razy do roku, spotkania ze specjalistami i respektowaniu postanowień specjalistów odnośnie dziecka.

SPOSOBY WSPÓŁPRACY ZE ŚRODOWISKIEM LOKALNYM:

Podtrzymywanie tradycji organizowania imprez o charakterze otwartym dla społeczności lokalnej
Współpraca z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, władzami samorządowymi itp.
Włączanie się w organizowane na terenie miasta przedsięwzięcia kulturalne, konkursy oraz udział w niektórych imprezach o charakterze lokalnym i ogólnokrajowym

PATRONAT DNI TYGODNIA

Każdy dzień w przedszkolu ma swój charakterystyczny klimat wynikający z przypisanego mu patronatu, w którym realizowane są poszczególne zajęcia i różnorodne formy aktywności zawarte w planie dnia. Codziennie nauczyciel przypomina religijny wątek dnia, który wybrzmiewa we wspólnej modlitwie porannej i kalendarzu tygodnia.

Poniedziałek - Dzień poświęcony Opatrzności Bożej. W poniedziałki nauczyciel uwrażliwia dzieci na dostrzeganie darów Bożej Opatrzności w codziennych sytuacjach życia oraz pięknie otaczającego świata przygotowując je krótko do modlitwy i podając intencje. Kształtuje w ten sposób postawę wdzięczności wobec Pana Boga i ludzi – dobroczyńców, za których dzieci modlą się.

Wtorek - W tym dniu nauczyciel przypomina dzieciom Aniołów Stróżów, zwraca uwagę na ich rolę i zadania, jakie mają szczególnie wobec dzieci oraz potrzebę naśladowania ich w życiu każdego człowieka. Wybiera dzieci pełniące rolę Aniołów Stróżów. Mobilizuje ich do takich zachowań, które byłyby wzorem dla innych.

Środa - Dzień, w którym w szczególny sposób dzieci pamiętają w swoich modlitwach o zmarłych. Nauczyciel wspomina o tym przy modlitwie porannej przybliżając dzieciom także prawdę o niebie, jako miejscu wiecznego życia i szczęścia. Posługuje się przy tym Biblią – Starym Testamentem wykorzystując przystępne opisy postaci i wydarzeń biblijnych.

Czwartek - Dzień, w którym wspominamy pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu jest przeżywany bardziej podniośle, dlatego przeważają wesołe zabawy. Nauczyciel czyta dzieciom krótkie fragmenty Ewangelii opisujące to ważne wydarzenie. Wdraża dzieci do wyrażania wdzięczności i radości poprzez dzielenia się tym, co posiadają, poprzez konkretne, drobne czyny.

Piątek - Dzień pamięci o Męce Pańskiej. Dzieci mają możliwość uczyć się stosownego zachowania, powagi i motywacji do dobrych czynów, które są rezygnacją z czegoś, co je kosztuje, ale przynosi dobro innym. Nauczyciel wdraża dzieci do drobnych ofiar, wyrzeczeń, poświęceń. Uwrażliwia na ludzi chorych i ubogich. Nauczyciel w modlitwie porannej ukierunkowuje spontaniczne intencje dzieci na akty dziękczynienia za to, że Jezus oddał za nas życie, przeproszenia Go za brak miłości i zło. W ciągu dnia zwraca uwagę na to, by zabawy dzieci były bardziej ciche, przypomina dzieciom o godzinie śmierci Jezusa.

OBRZĘDOWOŚĆ I UROCZYSTOŚCI OCHRONKI

Bardzo ważnym środkiem wychowania w naszej ochronce jest obrzędowość oparta na tradycyjnych obrzędach narodowych, ludowych i religijnych. Bł. E. Bojanowski twierdził, że „Wychowanie jest zachowywaniem obyczajów rodzinnych – ma charakter zachowawczy tych zwyczajów, z których idą obyczaje.(...) W Ochronce ważniejsze okoliczności życia, które już i w wieku dziecięcym niemały wpływ moralny wywierać są zdolne, uwydatniać należy uroczystymi znamionami. Zwyczaje takowe silnie na wyobraźnię dziecięcą bijące, podnoszą nierównie wyżej wartość moralną tychże okoliczności życia, i zewnętrzną formą obrządkową wypowiadają jak najdostępniej ich głębsze znaczenie wewnętrzne”

OBRZĘDY OCHRONKOWE:

Uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego w ochronce połączone ze Mszą Świętą
Urodziny i imieniny
Ozdrowienie, czyli modlitwa dzieci w ochronce za chorych kolegów i koleżanki, za chorych: rodzeństwo, rodziców, dziadków

Spotkanie ze św. Mikołajem
Wieczerza wigilijna z Siostrami i pracownikami przedszkola, otrzymywanie prezentów na Gwiazdkę
Dzielimy się między sobą - dzielenie się słodyczami i zabawkami przyniesionymi z domu oraz znajdującymi się w ochronce

Uroczystość Dnia Babci i Dziadka złożenie życzeń i wręczenie upominków wykonanych przez dzieci
Bal karnawałowy
„Baranek Wielkanocny”– poświęcenie pokarmów oraz adoracja Pana Jezusa przy Grobie Bożym
Uroczystość Dnia Matki i Ojca
Świętowanie Dnia dziecka w formie wybranej przez nauczycieliwręczeniem dzieciom drobnych upominków
Uroczyste zakończenie roku szkolnego połączone ze Mszą świętą

ZESTAW PROGRAMÓW OBOWIĄZUJĄCY W PRZEDSZKOLU

W Przedszkolu (Ochronce) Sióstr Służebniczek realizowany jest program pt. „„Od dzieci trzeba zacząć” - Program wychowania przedszkolnego według koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego” opracowany i wydany przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek BDNP w Dębicy w 2008 r. (red. s. Maria Opiela). Realizacja programu ściśle połączona jest z działaniami opiekuńczymi, obejmuje spektrum zadań w zakresie trzech obszarów: wychowania, zdobywania wiedzy istotnej dla wychowania i kształcenia umiejętności istotnych dla wychowania.

Jako pomoc w realizacji programu nauczyciele po uzgodnieniu z rodzicami dzieci mogą korzystać z wybranych kart pracy o ile nie są sprzeczne z charakterem i specyfiką przedszkola.

PROMOCJA PLACÓWKI

Prezentowanie życzliwej postawy wobec klientów przedszkola
Dbałość o dobrą opinię placówki w środowisku lokalnym
Popularyzowanie wychowania przedszkolnego
Prowadzenie kroniki przedszkola, albumu ze zdjęciami wydarzeń przedszkolnych
Organizacja uroczystości z udziałem zaproszonych gości
Zabieganie o notatki w prasie
Dbałość o estetykę otoczenia wewnątrz i na zewnątrz budynku
Upowszechnianie informacji o przedszkolu

KIERUNKI DZIAŁANIA

W obszarze działalności wychowawczej, dydaktycznej i opiekuńczej przedszkola:

Zapoznanie rodziców i dzieci z postacią Bł. Edmunda Bojanowskiego oraz przygotowanie do przeżywania w listopadzie Jego urodzin poprzez prelekcje, inscenizacje, piosenki, wystawy i ilustracje z historii jego życia i działania
Wdrażanie elementów koncepcji integralnego wychowania wg. Założeń bł. Edmunda Bojanowskiego w zakresie wychowania religijnego, patriotycznego i przyrodniczego
Zapoznanie rodziców i środowiska lokalnego z koncepcja pedagogiczną bł. E. Bojanowskiego i Koncepcją pracy naszego przedszkola przez stosowanie różnych metod i środków
Doskonalenie procesów wspomagania i edukacji dzieci a w szczególności inspirowanie dzieci do różnego rodzaju aktywności poprzez wprowadzenie różnorodnych metod pracy
Prowadzenie systematycznej obserwacji dzieci oraz ich analizowanie w celu lepszego poznania możliwości dzieci, ich potrzeb rozwojowych oraz zainteresowań
Współtworzenie z dziećmi zasad i reguł drogą do łatwiejszego ich zapamiętywania, podporządkowania się im oraz lepszego egzekwowania przez nauczycieli
Analizowanie skuteczności podejmowanych działań wychowawczych w celu eliminowania ewentualnych zagrożeń w czasie pobytu dzieci w przedszkolu, w czasie wycieczek i spacerów
Doskonalenie metod i form współpracy ze środowiskiem lokalnym i wykorzystanie zasobów środowiska dla celów wychowawczych przedszkola
Pozyskiwanie rodziców na partnerów przedszkola poprzez i prowadzenie formacji religijnej rodziców poprzez rozmowy, wsparcie w procesie wychowania religijnego dzieci

ZAKOŃCZENIE

Opracowana Koncepcja pracy obowiązuje każdego nauczyciela
Jest dokumentem otwartym, podlega modyfikacji
Nauczyciele i dyrektor odpowiedzialni są za zapoznanie z tym dokumentem rodziców.
Wchodzi w życie z dniem uchwalenia
Nauczyciele potwierdzają własnoręcznym podpisem dokument potwierdzający zapoznanie z koncepcją. Potwierdzenie od chwili podpisania stanowi załącznik do tegoż programu

„Co do prowadzenia dzieci, zachowywać najdrobniejsze szczegóły, które są przepisane, bo nie uwierzycie, jak wielkiej w tym jest wagi każda, choćby rzecz najdrobniejsza” (bł. Edmund Bojanowski)

Notatki, B-h-3, k.2,3

Reguła Zgromadzenia Służebniczek Boga-Rodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej, Poznań 1867

Kontakt z nami Telefon kontaktowy +48 508 530 558